Olja Ivanjicki je rođena u Pančevu 10. maja 1931. godine. Njeni roditelji su u Srbiju došli kao prognanici iz Rusije nakon Oktobarske revolucije. Živela je u Kragujevcu sve do dolaska u Beograd, da studira vajarstvo na Akademiji za likovne umetnosti. Od samog početka se uglavnom bavila slikarstvom. 1957. godine je završila akademiju u klasi profesora Sretena Stojanovića. Po završetku postdiplomskih studija, 1962. godine dobila je posebno priznanje i stipendiju Fordove fondacije za nastavak studija u SAD, a godine 1978. i mogućnost da učestvuje u programu Fulbrajtove fondacije „Artistin Residencena Rhode Island School of Design“. Jedan je od osnivača Niš Art Fondacije i Salona Muzeja Mediale a 2007. osnovala je i Fond Olge Olje Ivanjicki sa krajnjim ciljem da Fond radi na osnivanju Muzeja Olje Ivanjicki. Umrla je u Beogradu 24. juna 2009. godine posle operacije srca.

Oto Logo "Velika umetnost će doći, ako je nosite u sebi, a vaš lični rukopis je ono što vas čini prepoznatljivim", rekao je akademski vajar Oto Logo koji je za nekoliko decenija svog rada ostvario opus sačinjen od ogromnog broja skluptura,spomenikai reljefa. Diplomirao je 1954.godine na Akademiji primenjenih umetnosti. Prvi je samostalno izlagao 1957.godineu Galeriji Grafičkog kolektiva, ali likovnoj publici se premijerno predstavio tri godine ranije na Osamnaestoj izložbi ULUS-a i na izložbi sklupture mladih umetnika u Beogradu.Jedan od njegovih velikih uspeha svakako je učešće na najvećoj izložbi internacionalne skulpture u Njujorku, 1969.godine. U jednom razgovoru Oto Logo je naveo da iza sebe ima ogroman skluptorski opus koji je sadrži 917 vajarskih jedinica. Priznaje da je sistematičnost njegova glavna crta, odnosno dominantna odlika njegove prirode i temeramenta. Njegovi radovi se nalaze u svim većim galerijama i muzejima na svetu- u Oslu, Manhajmu,Vašingtonu, Briselu. Los Anđelesu, Njujorku, Liježu, Milanu, Torinu, Parizu, Štokhlomu, Tel Avivu, Vankuveru, Veneciji, Vizbadenu, Cirihu kao i svim većim gradovima u okvirima bivše Jugoslavije. Međutim, to je samo jedan aspekt njegovog ogromnog stvaralaštva. Oto Logo je oživeo 24 spomeničke skulpture u Kovačici, Kraljevu, Valjevu, Kragujevcu, Subotici, Kosančuću, Bajnoj Bašti, Mionici, Kolašinu, Aleksandrovcu i Beogradu.Radio Je spomen-biste za mnoge gradove na balkanskim prostorima. Za svoj skluptorski rad dobio je preko trideset nagrad. Jedno od najznačajnih priznanja svakako je prva nagrada za skulpturu Šestog oktobarskog salona, zatim Oktobarska nagrada Beograd, Zlatno dleto i Zlatna igla ULUS-a, prva nagrada na Drugom bijenalu male plastike u Murskoj Suboti. Skulptorsko delo Ota Loga obuhvata sve vajarske žanrove-čistu skulpturu, spomenike, spomen-biste, reljefe. Kada teorijski posmatrano ogomno delo koje je ovaj akademski vajar ostavio iza sebe, složićemo se sa njegovim ličnim tumačnjem odnosno, "vajarskim uverenjem" da skulptura deluje likovnim jezikom.